Дунёда бир мангу орзуйим Қанийди онамни сўнгги бор Узоқдан бўлса ҳам кўрсайдим, Бир ширин сўзига бўлдим зор. Тушимда ҳар доим сизни Чақираман,тополмай ҳайрон. Оғритдим билмай кўнглингизни, Ранжиманг мендан онажон. Соғинганда суратизга қўйиб бош, Дил тўкар тинмайин ёш. Мурғак кўнглим беролмай бардош, Соғинчим айтсам ой ҳам эгар бош (ёрилди тош).
|